Propovedati znači u naše vreme isto što i nagoveštavati događaj spasenja kao i poučavati. Uprkos različitosti vremena, mesta i slušalaca, propovedanje Jovana Krstitelja, zatim Isusovo, Petrovo, Pavlovo ili Jovanovo propovedanje - uvek ona imaju istu šemu i isti smer: pozvati na to da se sledi njihova nauka i nagovestiti određeni događaj. Propovedanje je misterija po sadržaju porke; pmp je to i oblikom u kojem se ta poruka nagoveštava; misterija propovedane Reči, misterija propovednika koji nagoveštava tu Reč. Ponos propovednikov proizilazi iz toga što je postavljen za apostola. On ima puni autoritet, te kao i prvi apostoli govori sa sigurnošću. On mora propovedati Reč u zgodno i nezgodno vreme. ˝Toga rai i mi zahvaljujemo Bogu bez prestanka što vi primivši od nas riječ čuvenja Božijega primiste ne kao riječ čovječiju, nego (kao što zaista jest) riječ Božiju, koja i čini u vama koji vjerujete˝ (1. Solunjanima ,13).